martes, 25 de mayo de 2010

EL SANT JORDI DEL MEU FILL

LA INUNDACIÓ
Plou, plou, plou.
Plou sense parar.
La ciutat s'inunda;
no sé on anar.

La pluja destrueix la ciutat
i jo encara estic perdut.
Penso que és la meva fi,
sota un cel negre i brut.

Els núvols llampeguen,
el cel brut m'esgarrifa,
el sòl es fa fangós
i les cames m'han fet figa.

Semblo amenaçat,
els núvols em criden.
Ja és mitjanit.
He perdut la vida.

10 comentarios:

  1. El vers final és el millor. Em recorda d'alguna manera al colofó de Zazie dans le metro de Raymond Queneau.

    Un poema molt bonic i ben equilibrat que té densitat.

    ResponderEliminar
  2. L'últim conjunt de quatre versos, sens dubte.

    No et diré res que no sàpigues, però hi ha molt de talent en aquest poema. Enhorabona (de tal palo...)

    Una abraçada.

    ResponderEliminar
  3. JOSELU, gràcies pel teu comentari. Què tal la versió cinematogràfica de Louis Malle?, no la conec. Per cert, ja has provat la xocolata desfeta de Joan-Lluís Lluís?

    VALAF, gràcies a tu també. Jo sóc un pal, ja tens raó, jajaja; ell encara és a temps de poder encisar amb el que escriu (tot i que s'estima més les mates, és a dir que no sempre "De tal palo...").

    ResponderEliminar
  4. Biel el gran.
    Cada año se supera.
    Espero verles pronto, que ya no se acordarán de mi :(

    ResponderEliminar
  5. Jnj, me molesta que entren a ningunear lo que yo publico con toda ilusión porque me gusta.
    Desde el momento que lo coloqué en el blog es porque me agrada y si a alguien no le es de muy buen gusto pegar la vuelta sin entrar a criticar, me dolió.
    Saludos

    ResponderEliminar
  6. BEL, tenemos una fecha por concretar. Hablé con Sergi mientras tú trabajabas en la radio. Ergo te debo aún una llamada.

    Start spreadin' the news [hecho]
    I'm leavin' today [pronto tú]
    I want to be a part of it,
    New York, New York...


    ooxx

    ResponderEliminar
  7. INÉS, vayan mis disculpas por delante y a ciegas. Me paso por tu rincón a ver qué fui capaz de decir que te haya molestado, siendo, como eres (ya te lo he dicho alguna vez), mi antóloga favorita y odiando, como odio, molestar (más aún ningunear).

    ResponderEliminar
  8. Jnj, después que te escribí, pero mucho después me dí cuenta que malentendí pero ya estaba hecho.
    No hacía falta que te disculparas
    quizás yo tengo que no ser tan acelerada y detenerme más cuando algo está confuso.
    Igual voy a dejar el blog por un tiempo, no tengo nada que disculpar porque así expresaras lo que no te agrada debo aceptarlo, es tu opinión.
    Saludos

    ResponderEliminar